Są takie chwile w historii świata, które nie dotyczą nas bezpośrednio ale niosą taką dawkę emocji, że dokładnie pamiętamy co wtedy robiliśmy. Takim dniem dla wielu osób był 11 września 2001 roku, kiedy Ameryka została zaatakowana przez terrorystów.

Większość z nas była wtedy w pracy. Niektórzy wracali do domów. Niektórzy mieli zebranie, jedli lunch, pisali sprawozdanie ze sprzedaży. Ktoś grał w piłkę, ktoś był w delegacji, ktoś uczył się do egzaminu, ktoś siedział na fotelu u dentysty a inny baraszkował z dziewczyną. Nagle świat się zatrzymał. Wszyscy zamierali po usłyszeniu najnowszych informacji z USA. Myśleliśmy, że to wojna..

Pierwszy samolot uderzył w pierwszą z bliźniaczych wież World Trade Center. 15 minut później kolejny samolot uderzył w drugą. Niecałe dwie godziny wystarczyły aby wieże na zawsze zniknęły z krajobrazu Manhattanu. Niecałe dwie godziny mieli ludzie pracujący w biurowcach aby wydostać się z płonących wieżowców. Niektórzy byli bez szans. Zginęły 2 973 osoby.

Następny porwany samolot rozbił się w Pentagonie a ostatni, dzięki bohaterskiej postawie pasażerów, w Pensylwanii a nie tak jak prawdopodobnie planowali terroryści - na Kapitolu.

Nastąpił chaos, szok, niedowierzanie i cierpienie. Ale Amerykanie zjednoczyli się w tej tragedii. Nie poddali się, nie załamali. Do dzisiaj wspominają dzielnych strażaków, którzy ratowali ludzi z narażeniem własnego życia.

Władze USA postanowiły nie odbudowywać bliźniaczych wież ale stworzyć szereg nowych, szklanych biurowców. Prace trwają i mają się wkrótce zakończyć. Oczywiście przez te wszystkie lata cały czas ludzie składają kwiaty i oddają hołd ofiarom.

Wydzielono plac z drzewami a w miejscu fundamentów dawnych wież WTC wybudowano dwa czarne baseny - fontanny - wodospady. Dookoła nich są rozmieszczone tablice z nazwiskami tych którzy zginęli.

W maju tego roku zostało otwarte Muzeum poświęcone ofiarom zamachów z 11 września 2001 roku.

Tak wyglądał Manhattan przed 2001 rokiem.....